Σελίδες

30 Μαΐ 2011

«Αραβική Ανοιξη»: Ο νέος μοχλός ιμπεριαλιστικής διείσδυσης...



Η καπιταλιστική κρίση και τα αδιέξοδά της κυριάρχησαν στη φετινή ετήσια 
Σύνοδο της Ομάδας των Οκτώ (G8) - ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Καναδάς, Ιαπωνία και Ρωσία - καθώς και των ΕΕ, ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας - στο γαλλικό τουριστικό θέρετρο Ντοβίλ, ωστόσο η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» και η «μετάβαση στη δημοκρατία» φαίνεται να αξιοποιείται ως «διέξοδος» για τα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλιακών ομίλων.
Με «όχημα» αστικούς εκσυγχρονισμούς που χρειάζονται αυταρχικά καθεστώτα - σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών (βλέπε Τυνησία, Αίγυπτος) ή με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (βλέπε Λιβύη), επιχειρείται να γίνει η μοιρασιά και στην ευρύτερη περιοχή.

 Αυτή η μοιρασιά, όμως, δε γίνεται χωρίς φαγωμάρα μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και, ταυτόχρονα, έχοντας να αντιμετωπίσουν την άνοδο των αναδυόμενων καπιταλιστικών δυναμεων - Κίνα, Βραζιλία, Ινδία, ακόμη και Νότια Αφρική.
Το τελικό ανακοινωθέν, όπου κατέληξε η G8, εμπεριέχει επιγραμματικά και μόνο τις δεσμεύσεις από τις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ, να αντιμετωπίσουν «την κρίση χρέους με αποφασιστικότητα» και καλεί την κυβέρνηση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα «να προωθήσει ένα σαφές και αξιόπιστο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης». Εννοείται με την ...πανάκεια της επιβολής βάρβαρων προγραμμάτων λιτότητας και περικοπών εις βάρος των εργαζομένων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Καθόλου επιγραμματικό, ωστόσο, δεν ήταν το τελικό ανακοινωθέν όσον αφορά τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», δηλαδή τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, που δυνητικά και με βάση τους σχεδιασμούς εμπεριέχει και όλη τη μαύρη ήπειρο. Εξ ου και η ειδική Σύνοδος G8 - Αφρικής παρουσία αρκετών προέδρων και της υποσαχάριας Αφρικής, του επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου Αμρ Μούσα και, φυσικά, των πρωθυπουργών της Αιγύπτου Ισάμ Σάραφ και της Τυνησίας Μπέζι Κάιντ Εσέμπσι, που έχουν αναλάβει το «έργο της μετάβασης» από τα μέχρι πρότινος καθεστώτα - συμμάχους των ιμπεριαλιστών του Χόσνι Μουμπάρακ και Μπεν Αλι, αντιστοίχως.
Η τύχη που επιφυλάσσουν για τους λαούς της περιοχής αποτυπώνεται πιο συγκεκριμένα στην ειδική διακήρυξη για την «Αραβική Ανοιξη», όπου τονίζουν ότι «οι αλλαγές που συντελούνται είναι ιστορικές και προσφέρουν τη δυνατότητα της διάνοιξης ενός διαύλου για ένα μετασχηματισμό της περιοχής, ανάλογο με αυτόν που ξεκίνησε 20 χρόνια πριν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη», όταν ανατράπηκε ο σοσιαλισμός. Τέτοια ...πρόοδο ετοιμάζουν.
Εταιρική σχέση
Για την εξασφάλιση αυτού του μετασχηματισμού λοιπόν, οι ηγέτες της G8 κατέληξαν στην πρωτοβουλία ...«Συνεταιρισμός του Ντοβίλ», που στηρίζεται σε δύο πυλώνες:
  • Tην πολιτική διαδικασία για τη στήριξη της «δημοκρατικής μετάβασης και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων».
  • Tο οικονομικό πλαίσιο για «βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη».
Πρόκειται για έναν «οδικό χάρτη» άλωσης και πλιάτσικου, που για να επιτευχθεί προσφέρεται και το ανάλογο «πακέτο οικονομικής βοήθειας» (τα περισσότερα σε δάνεια), ύψους συνολικά 40 δισεκατομμυρίων. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Προέδρου της Γαλλίας και οικοδεσπότη της Συνόδου Νικολά Σαρκοζί, τα «20 δισεκατομμύρια» θα δοθούν από διεθνείς αναπτυξιακές τράπεζες και οργανισμούς (εξαιρουμένου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), ενώ «περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια μέσω διμερών συμφωνιών» και «περίπου 10 δισεκατομμύρια από τις χώρες του Κόλπου».
Kομβικό ρόλο θα διαδραματίσουν η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, η Ευρωπαϊκή Επενδυτική Τράπεζα (FEMIP), η Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης και, φυσικά, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την Ανοικοδόμηση και την Ανάπτυξη (EBRD), ο κύριος μηχανισμός επιβολής για τη «μετάβαση και την ένταξη των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης».
Οσο «για την ένταξη στην παγκόσμια οικονομία μέσω της αύξησης του εμπορίου και των επενδύσεων στην περιοχή, για όσες φυσικά χώρες προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις, ανοίξουν τις οικονομίες τους και δημιουργήσουν ένα υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον», η ΕΕ θα αναλάβει σειρά «πρωτοβουλιών». Mέσω της Ενωσης για τη Μεσόγειο για τη σύναψη «συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών και επενδύσεων» και τη διεύρυνση και ενίσχυση του συστήματος PanEuroMed, δηλαδή «προνομιακή σχέση σε Παν-Ευρω-Μεσογειακό επίπεδο».
Οι ΗΠΑ έχουν, ήδη, δρομολογήσει «πρωτοβουλία», για την προώθηση του εμπορίου και των επενδύσεων. Η Ρωσία, όπως αναφέρεται στη διακήρυξη, θα χρησιμοποιήσει τη συμφωνία της με το Σύνδεσμο Αραβικών Κρατών, ο Καναδάς ήδη προχωρά σε συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με την Ιορδανία - είναι προς έγκριση στο Κοινοβούλιο - και το Μαρόκο, ενώ η Ιαπωνία θα δράσει μέσω του Αραβικού Οικονομικού Φόρουμ.
Λιβύη, Συρία και στο βάθος ...Ιράν
Η «βοήθεια» προς το παρόν, όπως καθορίζεται, θα κατευθυνθεί προς την Τυνησία και την Αίγυπτο, όπου «ήδη έχουν δρομολογηθεί οι εξελίξεις». Οσο για τις υπόλοιπες, θα εξαρτηθεί, καθώς η πρωτοβουλία «έχει μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους».
Στους μεσοπρόθεσμους, προφανώς, συγκαταλέγονται η Λιβύη και η Συρία. Για τη Λιβύη, όπου ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει το ΝΑΤΟ διανύει τον τρίτο του μήνα, υπάρχει ομοβροντία: «Ο Καντάφι πρέπει να φύγει». Η κυριότερη εξέλιξη σε αυτό το μέτωπο ήταν η άρση των αντιρρήσεων της Ρωσίας. Η αλλαγή δεν είναι τυχαία, καθώς υπήρξε «κοινό αίτημα» από τον Νικολά Σαρκοζί και τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα - μάλλον πρόσκληση στο πλιάτσικο - προς τον Ρώσο ομόλογό τους, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, για την «επίλυση της κρίσης», την ίδια στιγμή που δήλωναν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, στις οποίες οσονούπω πρόκειται να συμμετάσχουν βρετανικά και γαλλικά μαχητικά ελικόπτερα.
Αίτημα που αποδέχθηκε ο Ρώσος Πρόεδρος, ο οποίος από το Ντοβίλ κάλεσε ανοικτά τον Μουαμάρ Καντάφι να παραιτηθεί, σημειώνοντας επίσης πως η Μόσχα δε θα του προσφέρει άσυλο.
Εντούτοις, η κατάσταση στη Συρία είναι «ριζικά διαφορετική», όπως δήλωσε ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ριάμπκοφ.
Στο τελικό ανακοινωθέν, οι ηγέτες της G8 εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για τις δολοφονίες αντικυβερνητικών διαδηλωτών στη Συρία, ζητούν τον άμεσο τερματισμό της χρήσης βίας από το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Ασαντ, σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης και απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων. Ωστόσο, δεν περιλαμβάνεται η πρόταση που είχε αναφερθεί σε προσχέδια του κειμένου για ανάληψη δράσης εναντίον της Δαμασκού στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Η αλλαγή στη διατύπωση προς μία πιο ασαφή προειδοποίηση για «περαιτέρω μέτρα» αντικατοπτρίζει τη «διστακτικότητα» της Ρωσίας. Πάντως, αλλαγή υπήρξε στις δηλώσεις του Νικολά Σαρκοζί που συντάχθηκε με τον Μπαράκ Ομπάμα στη θέση ότι ο Μπασάρ αλ Ασαντ πρέπει να ηγηθεί της διαδικασίας μετάβασης στη δημοκρατία ή να εγκαταλείψει την εξουσία, θέση που ο Ομπάμα διατύπωσε την προηγούμενη βδομάδα κατά την ομιλία του για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Ως τώρα η Γαλλία περιοριζόταν να ζητά το τέλος της καταστολής στη Συρία και την έναρξη μεταρρυθμίσεων.
Επίσης ο Πρόεδρος Σαρκοζί δήλωσε με το πέρας της Συνόδου ότι θα επιβληθούν και νέες κυρώσεις στο Ιράν, καθώς κατηγορείται ότι εκμεταλλεύεται τις εξελίξεις στην περιοχή για να συνεχίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα και χαιρετίζει την «επιθυμία του ιρανικού λαού για ελευθερία».
Τέλος, οι ηγέτες της G8 καταδίκασαν τη βία του καθεστώτος της Υεμένης κατά των διαδηλωτών και ζήτησαν από τον Πρόεδρο Σάλεχ να εκπληρώσει τη δέσμευσή του για την παράδοση της εξουσίας 33 χρόνια αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση καλώντας συνάμα σε μία «ειρηνική και ομαλή μεταβίβαση».
Αν και η «Αραβική Ανοιξη» έριξε την πολύ βαριά «σκιά» της, θέματα που ακόμη συζητήθηκαν κατά τη Σύνοδο Κορυφής και κατά τις διμερείς συνομιλίες μεταξύ των ηγετών των «8» ήταν: Οι τρόποι για την επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, η διαδοχή του Ντομινίκ Στρος - Καν στην ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με τη Γαλλία να αποζητά την επίσημη στήριξη της υποψηφιότητας της υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ, κάτι που δεν επετεύχθη ακόμα. Το ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας με την έκφραση της στήριξης και της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση της Ιαπωνίας, υπό το φως των εξελίξεων στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα και τη διαρροή ραδιοενέργειας. Και, τέλος, η κατάρτιση ρυθμιστικού πλαισίου στο Διαδίκτυο που συζητήθηκε για πρώτη φορά σε Σύνοδο της G8, αλλά δεν είχε τα αποτελέσματα που προσδοκούσε ο Νικολά Σαρκοζί, δηλαδή των υιοθέτηση συγκεκριμένων κανόνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου